Heygidinin Efesi

"Hadi ordan!Senin evini hiç su basmamış oğluum!" diyesim geldi.Evet dostlar, bugün evi su bastı...Günün başından başlıyorum..

Gece geç yattığımdan mütevellid saat 12 civarı kalktım.Yarınki son finalime çalışma,güzel bi final(!) yapma niyetindeydim. Çay içmeden kendimi mutsuz hissettiğim için evde olduğum vakitlerde ocaktan çay eksik olmaz.Gittim çay koydum,sonra o demlenene kadar şu elbiseleri makineye atayım dedim,attım odama geçtim.Her şey yolundaydı,blogumun yeni teması çok güzel olmuştu,pentagram sabah sabah keyfimi yerine getirmiş,kendimi böyle Rocky Balboa gibi,Rombo gibi,hatta ve hatta Batman,Spider Man gibi hissediyordum.Gittim bir kupa çay aldım,odama geldim,o ara gözüm nerden takıldıysa Nazım Hikmet'ten Kemal Tahir'e mektuplar kitabına takıldı,okuyorum okuyorum,e sigara içmem lazım,ya tamam içerim okuyorum (Odamda sigara içmiyorum,salona çıkıp öyle içiyorum)erteledim erteledim,sonra bi sigara içeyim dedim,kapımı açtım,salona ayağımı bir attım: Aman Allahım,Allah içimdeki deniz hasretini duyup denizi ayağıma yollamış,bildiğiniz dalga vardı salonda..Ezel dizisinde Ali'nin Ramiz dayının mahsende onu g.t edip bırakması üstüne başka aleme geçici seyehata çıkıp "Noluyo Lan,Noluyo Lan,Noluyo Lan" dediği sahneyi Ali olarak yaşadım. Hemen banyoya koştum,çamaşır makinesinin hortumu aşağıda kalmış,ver babam ver,verdikçe vermiş suyu. Banyoda duşa kabin haricinde suyun dışarı çıkabileceği hiçbir yer olmadığını farkedip ev sahibine bir giydirmeye başladım,saat 12.30'dan 16.20 ye kadar süren ev temizleme sürecimde bu giydirmeler çeşitli nesneleri konuya alet ederek devam etti.

Arkadaş,salon tamamen su altında kalmış,holün bir kısmı,banyo ve tuvalet...Ayağım suyun altında kalıyor düşünün.Ya şaka mı bu,rüya di mi,Allahım lütfen rüya olsun,derken rüyada değil gerçeğin tam içinde olduğumu acı acı anladım.Öyleki evden 2 batteniye,4 çarşaf,1 nevresim takımını suyu çekmek için feda ettim,o eşşek ölüsü olan ve suyu çekince daha da eşşek ölüsüleşen halıları tek başıma evet evet tek başıma toplayıp,balkonlara asmam,bu arada düşürüp gidip aşağıdan alıp merdivenleri çıkıp tekrar asmam,elimde süngerli paspas,6 vileda kovası siyah pantolonumun akıttığı boyayla bütün olmuş su çıkarmam,bir kere ayağımın kayıp kalça üstü yere oturmam,4 saat durup durup ben böyle işin,ben böyle evin,ben böyle ev sahibinin,ben böyle makinenin,ben böyle pantolonun,ben böyle çekyatın,masanın cartın curtum diye küfür etmem rüyada olsa kabus diye uyanır,daha da uyumazdım(Zira ben kabus görüp uyanıp tekrar uyuduğumda,kabus tv filmi gibi kaldığı yerden devam ediyor)

Bu aralar çok aksilik yaşayınca üst üste,İngilizler'in "It never rains, but pours" deyimi geldi aklıma..Ulan paratoner gibiyim haa,nerde terslik var üstüme çekiyorum son zamanlarda,olsun olsun iyidir.Sabrımın eşiği hala yüksekte ve bu aksiliklerin civa oranı düşük,taşmayacak.

Günün en enteresan olayı pek sevgili ev arkadaşım Kürş'ün,sanki evi kamerayla izliyormuş gibi,tam işi tamamen bitirip,elime tekrar çayı alıdığım an eve girmiş olmasıydı:D Garibim o da şok oldu:)

Tek başıma bir işi halletmeye bayılıyorum.İçimi okşuyor:)Aslında çağırsam pekala gelebilecek bissürü arkadaşım vardı,en başta kapı gibi komşum,içi dışı büyük insan HTGenel vardı:D Ama bana böyle bir şey lazımdı.İyi ders oldu,bir daha hayatımın sonuna kadar aynı olayı yaşamayacağıma eminim:))

Evet yarın final var,bu saatten sonra toplam 600 sayfa olan notlara bakmanın manası var mı?Yok.

O zaman bir akşam,bir ben,bir paket sigara,bir demlik çay...